BAOBAB-BASIS
"Wijsheid is als een baobab tree; niemand kan het omarmen." - Traditioneel West Afrika
Het thuisland van de Baobab is Madagaskar, waar 3/4 van de geïdentificeerde soorten worden gevonden. In het westen gedijt de Digitata Baobab op het African continent. Vanwege de historische teelt en het wijdverbreide gebruik in de landbouw, is de Afrikaanse baobab te vinden in tropische of semi-tropische gebieden over de hele wereld. Op het eiland Madagaskar zijn er echter nog zes andere soorten baobab ,elk met een prachtige diversiteit aan kleuren, bloemen en vormen, relatief weinig onderzocht._cc781905 -5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_
Vanwege een algemeen gebrek aan bescherming voor de Malagassische baobabs en hun leefgebieden, zijn drie van de zes geclassificeerd als bedreigd door de IUCN, terwijl twee andere zijn geclassificeerd als "bijna bedreigd".
Bovendien zijn de afgelopen decennia veel van 's werelds grootste en oudste baobabbomen bezweken aan klimaatverandering. Het is nu de tijd voor een verantwoorde teelt van niet alleen de Afrikaanse baobab, maar ook van de prachtige en diverse Malagasy baobabs._cc781905-5cde-31945-bb358-136bad_bb358-136bad_bb358-136bad_bb358d_ Malagasy
Bron: explosie.com
Witte mensen 'ontdekten' baobabs al in de 16e eeuw. In 1757 werd het geslacht Adansonia 'officieel' genoemd door een Franse botanicus/kolonisator genaamd Carolus Linnaeus als erkenning van een andere Franse botanicus/kolonisator genaamd Michel Adanson. Op dit punt noemden deze Franse kerels het de Calabash Tree.
De boom dankt zijn moderne naam "baobab" aan het woord 'bahobab', voor het eerst opgenomen door blanken in 1592 als de naam voor fruit dat op Egyptische markten wordt verkocht. Bahobab dankt zijn naam waarschijnlijk aan het Arabisch woord voor de vrucht met veel zaden, "bu hibab". De eerste volledige beschrijving van het geslacht Adansonia werd pas in 1952 gepubliceerd.
Elke soort en individuele baobabs delen dezelfde algemene habitat en groeipatronen. Van daaruit zijn ze elk een uniek product van hun respectieve - omgevingen . All baobabs zijn tropische, bladverliezende bomen met handvormige bladeren en symmetrische bloemen._cc781905-5cde-3194-bb3b-136bado945cf58d_Badcbbabdfc58cde - 3194-bb3b-136bado94cf58d_ Ba tot meer dan 100 voet lang, of tap uit onder 20 voet, het hangt gewoon af van het unieke zaad, het weer en de habitat. Baobabs zijn gemaakt van water - meer dan 79% zelfs. Het water zorgt voor hun structuur, dus als de tocht de boom tot het uiterste drijft, kunnen ze soms bezwijken onder hun eigen gewicht.
Zoals succulenten gaan, Baobabs are beroemd _cc7819bad -519-53b-31136de-531-53 136bad5cf58d_ growth form, perfect aangepast voor hun semi-aride, door tocht geteisterde habitats. Ze gebruiken slechts een klein deel van hun opgeslagen water voor groei, in plaats daarvan gebruiken ze het om hun structuur te behouden. De bomen kunnen jaren leven zonder te bloeien, en houden hun bladeren inactief tot de eerste plek van een regenseizoen. Zodra de regen stopt, laten ze hun bladeren vallen om het vocht vast te houden. Veel van de oudste Boabab-bomen lijken geïsoleerd te zijn en hebben het veranderende klimaat gedurende duizenden jaren doorstaan toen de eens tropische bossen eromheen dor werden.
Baobabs worden vaak "omgekeerde bomen" genoemd vanwege hun wortelachtige vertakkingen. Onder de boom kunnen de wortels zich meer dan 160 voet uitstrekken. Volwassen baobabs houden vaak ondiepe wortels van slechts 1,5 meter diep en profiteren optimaal van eventuele regenval. Met perfect weer en perfecte grond kan een baobab recht en machtig groeien. In door de tocht geteisterde omstandigheden hebben baobabs de neiging om de vorm aan te nemen van de bolvormige klodders waar we zo dol op zijn.
Baobab bloemen zijn groot en flamboyant, schreeuwend om aandacht van een uur bestuivers voor hun bestuivers. Sommige bloemen kunnen in slechts 30 seconden bloeien, zichtbaar met het blote oog. Baobabs zijn experts in wachten geduldig voor grote, snelle acties. Elke soort is aangepast om verschillende bestuivers aan te trekken. Adansonia Grandidieri en Adansonia Suarezensis hebben bijvoorbeeld borstelvormige bloemen om fruitvleermuizen en lemuren aan te trekken. Verschillende Malagassische soorten zijn aangepast om uitsluitend de lange tong aan te trekken . De Afrikaanse baobab gebruikt fruitvleermuizen voor bestuiving.
De bestoven bloemen veranderen in grote, vaak langwerpige vruchten die na volledige uitdroging vallen. De zaden zijn gecoat in the Baobab fruit, gebruikt als voedsel, fermentatiestarter en medicijn. De vrucht zit boordevol vitamine C en wordt vaak gebruikt als vervanging voor Cream of Tartar. Op de Afrikaanse en Australische continenten wordt het fruit vaak geconsumeerd door grote zoogdieren en verspreid als zodanig. In Madagaskar worden de zaden verspreid door water.
Omdat Baobab-bomen vetplanten zijn, kunnen ze notoir moeilijk te verouderen zijn. Ooit geloofde men dat ze meer dan 5000 jaar leefden, maar moderne wetenschappers schatten dat de oudste baobabs ongeveer 2000 jaar oud zijn. Wanneer ze sterven, crashen ze, collaps _cc781905-5cde -3194-bb3b-136bad5cf58d_onder hun eigen gewicht in een versplinterde puinhoop die snel ontleedt omdat ze_cc781905-5cde-31945-bb3b- 7819bad zijn 5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_water. De mysterieuze maar niet onverwachte ineenstorting van 's werelds oudste bomen in de 21e eeuw hebben een vuur ontstoken onder de kont van baobab-enthousiastelingen.
Instandhoudingsinspanningen voor niet alleen de baobabs, maar ook de overvloed aan biologisch diverse flora en fauna van Madagaskar zijn aan de gang. Verschillende internationale non-profitorganisaties en trusts zetten zich in voor het behoud van deze soorten, maar het verlies van leefgebieden, te veel oogsten en klimaatverandering vechten hard tegen het voortbestaan van deze soort. De meest populaire en pittoreske van de baobabs, Adansonia Grandidieri, wordt bedreigd, maar de inspanningen op het gebied van ecotoerisme zijn begonnen om meer aandacht te besteden aan het behoud ervan. Over de hele wereld zien bossen steeds minder jonge baobabbomen, die afhankelijk zijn van de zeldzame lange natte seizoenen die klimaatverandering steeds zeldzamer maakt.
De African Baobab is deze eeuw enorm populair geworden. Zijn fruit wordt beschouwd als een 'superfruit', dus chique mensen over de hele wereld hebben een markt gecreëerd die veel Afrikaanse gemeenschappen ondersteunt met weinig tot geen overhead. Traditioneel worden baobabs al eeuwenlang door inheemse mensen gebruikt vanwege hun eetbare, spinazie-achtige bladeren, geneeskrachtige wortels en handige bast. Baobabzaden zijn rijk en leveren enorme hoeveelheden olie wanneer ze worden geperst, die wordt gebruikt voor zowel lichaamsverzorging als koken.
Baobabfruit is een lichtgekleurde poederachtige substantie die rijk is aan vitamine C, calcium, kalium en wijnsteenzuur. Het wordt traditioneel gebruikt voor het maken van zoetzure dranken. Mature baobab bark kan tot 15 cm dik zijn en is gemakkelijk van de boom te pellen en te gebruiken als beschutting, stof en touw - allemaal zonder de boom te doden. De bast kan ook worden gebruikt om vee te voeren en te drenken in extreme draughts. Het sponsachtige hout is nutteloos voor brandstof of serieuze constructie.
De lokale bevolking profiteert van de opmerkelijke veerkracht van de Baobabs en kerft vaak grote bassins en putten in de stam van een baobabboom. Het hout geneest zichzelf vakkundig. Baobabs-bomen zijn door de geschiedenis heen gebruikt voor onderdak, opslag, toiletten en zelfs een legendarische gevangenis. De meeste van de oudste baobabs zijn hol van binnen en bieden ook onderdak aan het dierenrijk.
Er zijn acht * soorten Baobab-bomen, elk met unieke kenmerken.
